Zelfs in een teleurstellend “seizoen” (voor zover je een seizoen van twee maanden en zestig wedstrijden een seizoen kunt noemen), zijn er positieve dingen te melden over de Arizona Diamondbacks. Zo is Kole Calhoun, de rechterbuitenvelder, speler van de week (20 september) van de National League. Hij knalt de bal uit de velden als nooit tevoren.
Kole Calhoun is een mooi mannetje. Niet al te groot, 178 cm, kont naar achteren als hij aan slag is. Hij ziet er flink uit. En met bijna 100 kilo schoon aan de haak is hij dat ook. Die kan vast flink meppen.
Hard meppen is één ding. Een “barrel” is wat anders.
Flink hard slaan heeft Kole Calhoun altijd al gedaan, en dit seizoen staat hij met een gemiddelde van 89,9 m/h (ruim 140 km/u) makkelijk in de top 100 van harde meppers. Met alleen hard slaan kom je er natuurlijk niet; het gaat tevens om de hoek waarmee je de bal wegslaat en dit seizoen doet Calhoun dit beter dan ooit: zijn “barrel“-percentage is hoger dan ooit met 12,2%, wat inhoudt dat 1 op de 8 ballen die Kole wegslaat worden geclassificeerd als een “barrel”. Het houdt min of meer in dat deze ballen een dergelijke snelheid (minstens 156,8 km/u) en een dusdanige hoek hebben dat er een grote kans is dat ze leiden tot een meerdere honkenslag. Als we kijken naar het aantal “barrels” dat Kole heeft geslagen, dan zien we dat hij bijna in de top 30 staat van de MLB. Ook de afstanden die zijn knallers afleggen zijn top 30 waard.
Maar houdt hij het vol en wat is het waard?
Calhoun leeft de laatste weken als een vis in het water. Hij is één van de weinige lichtpuntjes in een zwaar ondermaats presterende ploeg. Misschien komt het doordat de in Tempe, Arizona, geboren Calhoun eindelijk “thuis” is. Wellicht helpt het ook dat hij de afgelopen week in Houston en Anaheim speelde, beide teams en stadions kent hij uiteraard uitstekend aangezien hij vorig seizoen nog speelde voor de Los Angeles Angels in de AL West.
Afgelopen week sloeg Calhoun 0.458 met 6 homeruns. Zo’n gemiddelde is uiteraard niet vol te houden. Het zorgt er wel voor dat zijn OPS+ dit seizoen beter is dan ooit en waarschijnlijk ook blijft met nog maar een week te gaan. Het gaat ongetwijfeld zorgen voor wat positieve interesse in zijn persoon van andere clubs als het seizoen ten einde is.
Het is dus wel wat waard. Niet de prijs van speler van de week, daar kraait niemand naar, maar de algehele prestatie van Kole Calhoun dit seizoen komt op een mooi moment.
Calhoun heeft aan het einde van dit seizoen nog een jaar te gaan tegen 8 miljoen dollar jaarsalaris. Er is een cluboptie voor 2022 die de club kan lichten om hem zo voor nog een jaar vast te leggen voor 9 miljoen dollar jaarsalaris of deze kan worden uitgekocht voor 2 miljoen dollar. Dat zijn geen gekke bedragen voor een speler met de huidige statistieken en hij speelt defensief acceptabel rechterbuitenveld. Na een dusdanig teleurstellend seizoen heeft Arizona zich al van betere spelers ontdaan en wat er rondloopt is op een aantal spelers na (Gallen, Marte, Ahmed…in mindere mate Walker) niet geweldig: 2021 gaat geen leuk seizoen worden voor de Arizona Diamondbacks. Het kan derhalve zijn dat de club besluit om Calhoun te etaleren met de hoop op een ruil om zo wat centen te besparen en, wie weet, een talentje op te pikken (verwacht niet te veel in een ruil voor een bijna 33-jarige buitenvelder).
We zullen het zien, maar voor nu mogen we nog een weekje genieten van wat harde meppen.
D-Backs Europe 